Ninal

Mezopotamya mitolojisinde Ningal “ Ulu Hanım”, “Ulu Hanım” ya da “Büyük Kraliçe” diye adlandırılan bir figür vardır. Bu tanrı Sin’in karısı olduğu için sazlık tanrıçası ve ay tanrıçasıydı. Bu nedenle hilal ile tasvir edildiğine dikkat etmek de önemlidir.

Ningal, büyük hanımefendi

Sümerlerin su, bereket ve bilgelik tanrısı Enki ile antik Mezopotamya sazlık ve bataklık tanrıçası Ningikuga’nın kızı olarak bilinmesi, bu büyük tanrıyı Mezopotamya tanrılarından biri haline getiriyor.

Büyük hanımefendi, Akkad dilinde ay tanrısı Sin olarak adlandırılan Nannar’ın karısıydı ve ondan Sümerlerde “Güneş tanrısı” Utu olarak bilinen Şamaş olan biri erkek diğeri kadın olmak üzere iki ikiz çocuğu vardı ve Sümer mitolojisinde İnanna olarak bilinen İştar, “Aşkın, savaşın tanrıçası ve Uruk şehrinin koruyucu tanrısı”.

İlk başta güney Mezopotamya’nın bataklıklarında yaşayan sığır çobanları tarafından ona saygı duyulduğu ve Egipar tapınağındaki tanrıya yaptıkları bir sunakta kendisine tapınıldığı söylenir.

Büyük kraliçeye eşiyle birlikte Ur şehrinde ve Suriye’de bulunan Harran kutsal alanında da tapınılmıştır.

Ningal ve Ur’un Yıkılışına Ağıtlar

Nigal, Annunaki’nin şehrini yok etmesini ve sular altında bırakmasını engellemesi için Enlil’e yalvardığını anlatırken Ur’un koruyucusu olarak kabul ediliyordu.

Bir süre sonra Sami mitolojisi bu büyük hanımı Nikkal adıyla tanıdı. Bu büyük tanrıçanın birçok kültürde farklı isimlerle anılmasının nedeni budur.