İskandinav rolü

İskandinav mitolojisini anlamak için İskandinavya’nın haritada nasıl konumlandırılacağını bilmek gerekir, çünkü İskandinavya, bu mitolojik gruba dahil olan farklı mitlerin, efsanelerin ve hikayelerin her birinin oluştuğu sıcak noktadır.

İskandinavya, Kuzey Avrupa’da Atlantik Baltık Denizi, Arktik Okyanusu ve Danimarka arasında yer alan, Norveç ve İsveç tarafından entegre edilen büyük bir yarımadadır. Antropolojik, ideolojik ve ekonomik nedenlerden dolayı Finlandiya, İzlanda, Danimarka ve Faroe Adaları da şu anda bu kapsama dahil edilmiştir.

İskandinavya nüfusu

Yarımadanın güney kesiminde ve Danimarka’da insan varlığına dair bulunan ilk bulgulara göre bunların tarihi 12.000 yıl öncesine dayanıyor. Buzullaşmadan kaynaklanan buz tabakaları ortadan kalktıkça iklim, ren geyiği avcılarını cezbeden bir tundra biyomunun oluşmasına daha elverişli hale geldi.

Zamanla iklim yavaş yavaş ısındı ve ilk önce yaprak dökmeyen ağaçların, ardından yaban öküzü gibi belirli hayvanları çeken yaprak döken ormanların büyümesine olanak sağladı.

Avcı, balıkçı ve toplayıcı gruplar, Mezolitik’ten Neolitik’te tarımın ortaya çıkışına kadar bu bölgeyi işgal etme sürecini başlattılar.

İskandinavya coğrafyası

Coğrafya, çok iyi bir şekilde, kuzey mitolojisine karşılık gelen tarihlerin, mitoların ve leyendaların detaylandırılmasından sorumlu olanlardan biridir ve bu bölgenin pobladorlarını yazarın bir yazar olarak içinde bulunduğu tarzın dünyası hakkında düşünmeye davet etmiştir. bu ana Özelliklerin sonucu.

Buna ek olarak, güney yarısındaki soğuk ılıman iklim ve en kuzeydeki arktik iklim, bu popülasyonların çok sayıda tanrısının, bu tür bir bölgede yaşayanların belirli özelliklerini kazanmasına neden oldu.