▷ mezopotamya mitolojik varlıkları »

Mezopotamya mitolojisi Sümer, Akad, Asur ve Babil uygarlıklarına ait hikaye ve mitlerin bir karışımı olduğundan çok geniş ve karmaşıktır. Bu nedenle bu kültürde inanılmaz formları ve güçleri nedeniyle yıllar içinde oldukça popüler hale gelen birçok Mezopotamya tanrısı, yaratıkları ve mitolojik varlıklar bulunmaktadır.

Mezopotamya mitolojik varlıkları: en önemlileri hangileridir?

Onlar özel yetenekler veya yeteneklerle karakterize edilen mistik varlıklardır. Bazıları çok kötü niyetli olabilse de, genellikle nazik karakterlerdir. Bu varlıklar, birçok eski hikayede bulunan Mezopotamya kültürünün ve dininin önemli bir bölümünü oluşturuyordu. En önemli ve tanınan Mezopotamya mitolojik varlıklarından bazıları şunlardır:

apkallu

Mezopotamya mitolojisinde Apkallu, yarı balık, yarı insan görünümüne sahip olduğu bilinen yedi efsanevi figürdü. Bu varlıklar büyük bir bilgeliğe sahiptiler, bu nedenle yedi bilge adam olarak biliniyorlardı, üstelik evrensel tufan meydana gelmeden önce onları bir kültür geliştirmek ve insanlığa öğretmek için gönderen tanrı Enki’nin rahipleri oldukları söyleniyor. medeniyet sanatı.

Bu bilgeler arasında şunlar vardı: Uannedugga, Enmedugga, Enmegalamma, Enmebulugga, An-Enlilda, Utuabzu ve Adapa. İkincisi, bu varlıkların ilki ve en büyüğü olarak biliniyordu, aynı zamanda ölümsüzlük armağanını almayı reddeden kişi olarak da biliniyordu.

pazuzu

Mezopotamya mitolojik varlıklarından bir diğeriydi, rüzgar iblisi olarak biliniyordu, vücudu bir insana benzediği için yarı insan yarı hayvana benziyordu ama kafası aslan ya da köpekti ve ayrıca pençeleri vardı. , boynuzlar, kuyruk ve kanatlar.

Pazuzu diğer iblisleri cehenneme geri getirebildiği gibi, fırtınaları, salgın hastalıkları, salgın hastalıkları ve ateşi de beraberinde getirmişti. Bir iblis olarak bilinmesine rağmen görüntüsü yeni doğanlar için koruyucu bir muska olarak kullanıldı.

Lamasu

Mezopotamya mitolojisinde Lammasu, boğa gövdesi, insan başı ve kanatlarıyla bilinen göksel bir varlıktı, düşmanları ve kötü ruhları kovma gücüne sahip olduğu söyleniyordu, bu nedenle Lammasu’nun yüzü kil üzerine oyulmuştu ve koruma sembolü olarak şehirlerin ve sarayların kapılarına yerleştirildi.

Gılgamış

Mitolojiye göre Gılgamış , Babil’in Uruk şehrinde hüküm süren diktatör bir kraldı, tanrıça Ninsun ve rahip Lillah’ın oğluydu. Bu kral çok iyi tanınıyordu, bu yüzden öykülere ve şiirlere konu oldu; Destan en ünlülerinden biriydi.

Gılgamış’ın zulmüne uğrayan halkın tanrılardan yardım istemeye karar verdiği söylenir. Tanrılar Enkidu’yu kralla savaşması için gönderdi; Ancak arkadaş oldular ve birlikte seyahat etmeye ve birçok macera yaşamaya başladılar. Ayrıca ölümsüzlük armağanını da almak istiyorlardı.

İştar

Mitolojide aşk, savaş ve cinsellik tanrıçası olarak temsil edilen İştar, aynı zamanda kadınsı bir görünüme sahip olmakla birlikte aynı zamanda erkeksi özelliklere de sahipti.

Hikâyelere bağlı olarak İştar’ın karakteri çok değişiyordu, çünkü onun her zaman başarılı olan huysuz bir kız, başkalarının isteklerini yerine getiren çok masum bir kız ya da çok savaşçı bir kadın olduğu söyleniyordu; ancak herkes bunun çok cinsel olduğu konusunda hemfikirdi.

İktidarsızlıktan kurtulmak ve karşılıksız aşkın dikkatini çekmek için yöre halkı ona dualar ederdi.

Tapınaklarında kutsal fuhuş yapılıyordu, bu nedenle fahişelerin hamisi olarak biliniyordu.