▷ mesopotamische mythologische wezens »
Er zijn veel Mesopotamische mythologische wezens , dit komt omdat deze cultuur een van de meest uitgebreide is op het gebied van mythologische wezens en wezens, die zowel ontzagwekkend als angstaanjagend kan zijn.
Mesopotamische mythologische wezens: wat zijn de belangrijkste in deze mythologie?
De Mesopotamische mythologie is een van de meest uitgebreide, omdat het een mengeling is van de verschillende eerdere Mesopotamische beschavingen, zoals de Babylonische, Perzische, Sumerische, Akkadische en Assyrische. In de Mesopotamische mythologie zijn er verschillende wezens en wezens, zoals goden, demonen en geesten. Aan de andere kant hebben de goden, volgens hun overtuigingen, in het begin mensen geschapen als dienaren van de goden en dieren.
Veel bestaande verhalen in de Mesopotamische mythologie, evenals de verschillende wezens of goden, hebben een lichte invloed uit het Midden-Oosten. Enkele van de meest populaire Mesopotamische mythologische wezens zijn onder meer:
Humbaba
Hij was een gigantische beschermer en heer van het cederbos, waar de goden leefden. Zijn uiterlijk was dat van een man met de manen en het gezicht van een leeuw, de tanden van een draak, en zijn gebrul was als dat van een vloed.
Volgens de legende stierf Humaba in het gedicht van Gilgamesj toen Gilgamesj en Enkidu een cederboom uit het bos omhakten, wat Humbaba boos maakte, maar Gilgamesj slaagde erin hem gevangen te zetten door een ring door zijn neus te steken en de armen vast te binden. Humbaba smeekte Gilgamesj om genade, maar Enkidoe stond erop dat hij hem zou doden, waarop Gilgamesj hem onthoofde.
Dit wezen werd bij talloze gelegenheden aangeroepen voor waarzeggerijrituelen.
utnapishtim
Utnapishtim is een personage dat voorkomt in het verhaal van de Mesopotamische zondvloed, verteld in het gedicht van Gilgamesj, geschreven in de 14e eeuw voor Christus. Aan de andere kant is Utnapisjtim ook de wijze man tot wie Gilgamesj zich wendt om onsterfelijkheid te vinden.
Volgens de legende kwam de dag van de zondvloed omdat de goden van streek waren en besloten een einde te maken aan de mensheid, maar Ea, die medelijden kreeg met sommige menselijke soorten, zei tegen Utnapishtim dat hij een boot moest bouwen en naar de rand moest gaan van alle levende soorten die het wisten.
Utnapisjtim deed wat hem werd opgedragen, en inderdaad duurde de overstroming zes dagen, tot de zevende dag alles kalmeerde. Hij besloot naar buiten te kijken en zag hoe de hele mensheid werd vernietigd, in klei veranderd.
Na een week besloot Utnapishtim een duif los te laten die terugkwam, wat betekende dat er nog steeds water was, na een tijdje liet hij een zwaluw los die op dezelfde manier terugkeerde, en nog een week later liet hij een kraai los die niet terugkwam, wat betekende het waterpeil was al gedaald, dus besloot hij naar buiten te gaan. Terwijl hij dit deed, bracht hij offers, Enlil was woedend omdat zijn vernietigingsplan niet werkte, maar Ea slaagde erin hem te overtuigen en ze besloten Utnapishtim en zijn vrouw te categoriseren als vergelijkbaar met goden.
pasittu
Pasittu was een soort demon, een van de meest gevreesde van die tijd, aangezien hij verantwoordelijk was voor het wegnemen van baby’s van hun moeders, aangezien hij op grond hiervan zou dienen om de onevenredige groei van de bevolking onder controle te houden.
Dit wezen is gemaakt door de goden Enki en Nintu als een minder drastisch instrument dan de zondvloed (uitgevoerd door Enlil) om de menselijke bevolking te verminderen.
mušḫuššu
Het is een van de bekendste Mesopotamische milogische wezens . Het uiterlijk is dat van een draak bedekt met schubben, zijn voorpoten lijken op die van een draak, terwijl zijn achterpoten lijken op die van een adelaar, hij heeft een lange nek en staart en een kronkelige tong.
Dit wezen is afgebeeld op de Ishtarpoort in de stad Babylon. Het was een heilig dier. Aanvankelijk was Ninazu zijn meester, maar na verschillende successen had hij vele meesters.