▷ mesopotamische mythologische wezens »
De Mesopotamische mythologie is zeer uitgebreid en complex, omdat het een samensmelting is van verhalen en mythen uit de Sumerische, Akkadische, Assyrische en Babylonische beschavingen. Dit is de reden waarom er in deze cultuur veel Mesopotamische goden, wezens en mythologische wezens zijn, die door de jaren heen erg populair zijn geworden vanwege hun ongelooflijke vormen en krachten.
Mesopotamische mythologische wezens: welke zijn de belangrijkste?
Het zijn mystieke wezens die worden gekenmerkt door speciale vaardigheden of gaven. Het zijn over het algemeen vriendelijke karakters, hoewel sommige erg kwaadaardig kunnen worden. Deze wezens vormden een belangrijk onderdeel van de Mesopotamische cultuur en religie, zoals terug te vinden in veel oude verhalen. Enkele van de belangrijkste en meest erkende Mesopotamische mythologische wezens zijn:
apkallu
In de Mesopotamische mythologie waren de Apkallu zeven mythische figuren waarvan bekend was dat ze er half vis en half mens uitzagen. Deze wezens waren bezitters van grote wijsheid, daarom stonden ze bekend als de zeven wijze mannen. Bovendien wordt er gezegd dat ze priesters waren van de god Enki , die hen, voordat de universele vloed plaatsvond, stuurde om een cultuur te ontwikkelen en de mensheid te onderwijzen. de kunst van de beschaving.
Onder deze wijzen waren: Uannedugga, Enmedugga, Enmegalamma, Enmebulugga, An-Enlilda, Utuabzu en Adapa. Laatstgenoemde stond bekend als de eerste en grootste van deze wezens, ook omdat hij degene was die weigerde het geschenk van onsterfelijkheid te ontvangen.
pazuzu
Hij was een van de Mesopotamische mythologische wezens , bekend als een winddemon. Hij zag er half mens en half dier uit, aangezien zijn lichaam leek op dat van een man, maar met de kop van een leeuw of hond en bovendien klauwen had. , hoorns, staart en vleugels.
Pazuzu kon andere demonen terug naar de hel brengen, en hij bracht ook stormen, plagen, plagen en koorts. Hoewel hij bekend stond als een demon, werd zijn afbeelding gebruikt als beschermend amulet voor pasgeborenen.
lammasu
In de Mesopotamische mythologie was Lammasu een hemels wezen waarvan bekend was dat hij het lichaam van een stier had, het hoofd van een man en vleugels. Er werd gezegd dat hij de macht had om vijanden en boze geesten te verdrijven. Daarom werd Lammasu’s gezicht in klei uitgehouwen en geplaatst op de poorten van steden en paleizen als symbool van bescherming.
Gilgamesj
Volgens de mythologie was Gilgamesj een dictator-koning die regeerde in Babylon in de stad Uruk, hij was de zoon van de godin Ninsun en de priester Lillah. Deze koning was goed bekend, dus hij was het onderwerp van verhalen en gedichten, waarvan Epic een van de beroemdste was.
Er wordt gezegd dat de inwoners, na onderdrukt te zijn door Gilgamesj, besloten de goden om hulp te vragen. De godheden stuurden Enkidoe om tegen de koning te vechten; Ze werden echter vrienden en begonnen te reizen en samen vele avonturen te beleven. Ze wilden ook het geschenk van onsterfelijkheid verkrijgen.
Ishtar
In de mythologie werd Ishtar voorgesteld als een godin van de liefde, oorlog en seksualiteit, daarnaast werd ze gekenmerkt door een vrouwelijk uiterlijk, maar ze had ook mannelijke kenmerken.
Afhankelijk van de verhalen varieerde het karakter van Ishtar erg, aangezien er werd gezegd dat ze een temperamentvol meisje was dat altijd slaagde, een heel onschuldig meisje dat de wensen van anderen inwilligde, of een zeer oorlogszuchtige vrouw; iedereen was het er echter over eens dat het erg seksueel was.
De lokale bevolking bad tot hem om van impotentie af te komen en de aandacht van onbeantwoorde liefde te trekken.
In haar tempels werd heilige prostitutie beoefend en daarom stond ze bekend als de patrones van prostituees.