Saters

Om te beginnen werden saters volgensde Griekse mythologie op verschillende manieren afgebeeld, waarvan de meest voorkomende die van een half mens, half ram wezen was, ze hadden puntige oren, hoorns op hun hoofd, veel haar, een verbaasde neus, een geitenstaart en permanent priapisme (continue en pijnlijke erectie van de penis zonder seksuele lust).

saters

Saters stonden op twee manieren bekend: als de god van de seksuele lust of de god van het brood, ze staan ook bekend om hun speciale kenmerken, aangezien het mannelijke wezens waren die door de bergen en bossen zwierven.

Nog steeds in de Griekse mythologie zijn ze met elkaar verbonden door hun ongebreidelde seksuele lust, omdat ze een zorgeloos, wreed en wellustig karakter hebben. Ook weten we dat er wezens bestaan die bekend staan als faunen en die verbonden waren met de verwantschap van de saters.

Zijn kenmerken

Ze hadden een favoriete bezigheid: het jagen op nimfen in de paradijselijke omgeving die hen omringde, maar sommigen van hen hadden echter een ambitie voor superioriteit. Bij sommige gelegenheden hadden ze er vertrouwen in dat ze rechtvaardig waren, want een keer besloten ze om met Apollo te concurreren, maar hij stond ver boven hem en hij versloeg hen zonder veel moeite.

Aan de andere kant werden ze beschouwd als onbetrouwbare sensuele wezens, ook al waren ze onvoorspelbaar en wispelturig. Een ander aspect van hen is dat het kleine wezens waren met dierlijke trekken en veel haar. Soms hadden ze paardenpoten en hoeven, die op centauren leken; Ze hadden zelfs vaak geitenhoorns en -poten, wat hen in verband bracht met de god Pan , die qua karakter sterk op elkaar leek.

Roem

Saters werden ook beschouwd als vijandige goden: volgens de Griekse mythologie vielen ze dieren aan, slachtten kuddes af, kwelden ze vrouwen en maakten iedereen in hun gezichtsveld bang.

Op dezelfde manier, om deze slechte reputatie te hebben, heeft het beeld van saters in de Middeleeuwen en de Renaissance het beeld van het kwaad, de ondeugd of de lust geassimileerd,   daarom waren zij de vervolgers van de nimfen of maenaden, waardoor ze het slachtoffer werden van hun bedoelingen.