Romeinse mythologie

Het Romeinse volk is een van de grote figuren uit de universele geschiedenis. Volgens de overlevering werd de stad Rome gesticht in 753 voor Christus. BC en werd geregeerd door een koning: Romulus , die zijn broer Remus vermoordde vanwege een politiek geschil.

Deze vroege periode van Rome is gehuld in mythen tot de 6e eeuw voor Christus , toen de stadstaat niet langer door een koning werd geregeerd en een republiek werd. Tijdens deze periode ontstond de grote monumentale opkomst van de Romeinse Republiek , die zou duren tot 31 voor Christus. Julius Caesar zou de eerste Romeinse generaal zijn die zou proberen een monarchie te vestigen, hoewel hij werd vermoord, wat een reeks burgeroorlogen veroorzaakte die eindigden met de kroning van Octavianus tot Caesar Augustus, de eerste keizer van Rome .

Het Romeinse Rijk zou blijven bestaan tot 476, toen, na de verdeling van het rijk in Oost en West, de laatste westerse keizer viel. Het Oost-Romeinse Rijk zou nog duizend jaar overleven en een van de assen van de Middeleeuwen zijn.

Het Oost-Romeinse Rijk, ook bekend als Byzantium , zou uiteindelijk in 1453 ten onder gaan aan het Ottomaanse Rijk . De hoofdstad, Constantinopel , viel in handen van de Ottomanen en werd geplunderd, waarmee de Turkse bezetting van Europa begon en, volgens de traditionele periodisering, de overgang naar de moderne tijd .

Oorsprong van de Romeinse mythologie

De Romeinse cultuur is altijd zeer flexibel en pragmatisch geweest . Het succes van de Romeinen was voor een groot deel te danken aan hun vermogen om veroverde culturen te assimileren, waardoor onderworpen volkeren geleidelijk werden omgezet in burgers met rechten.

De Latijnse stammen , die het gebied bewoonden waar Rome zich later zou vestigen, lieten weinig sporen na van hun overtuigingen en culturen . De eerste goden die in de Romeinse cultuur worden opgetekend, zijn afkomstig van de Etrusken, die het gebied binnenvielen toen het nog een stadstaat was.

Later namen de Romeinen goden uit Griekenland op in hun pantheon, herinterpreteerden ze en gaven ze Latijnse namen, waardoor parallellen ontstonden met hun eigen goden.

Voor zover ze Keltisch grondgebied veroverden, namen ze deze goden ook op in hun pantheon, en al in de fase van het Romeinse rijk namen ze sekten uit het Midden-Oosten op, die het geloof in de transcendentie naar het eeuwige leven incorporeerden.

Hoewel het hellenisme een grote inspiratiebron was voor de Romeinse overtuigingen, was hun wereldbeeld heel anders, aangezien de Grieken een veel filosofischer kijk hadden, terwijl de Romeinen religie gebruikten als de basis van hun militaristische cultuurexpansionisme.

Kenmerken van de Romeinse mythologie

De Romeinen hadden polytheïstische overtuigingen , dus aanbaden ze verschillende goden, hoewel ze altijd Jupiter als de overheersende figuur hadden. Dit overheerst over de andere kleinere goden, meestal gegroepeerd in triaden .

De Romeinse aanbidding van de goden was verdeeld in twee sferen: het publieke en het private . De openbare eredienst was een eredienst waarbij alle goden die we kennen werden aanschouwd, en die werd geregeerd door een priesterlijke kaste. In de privésfeer werden vertrouwde geesten vereerd volgens huiselijke rituelen.

Hand Romeinse goden

De belangrijkste triade van vroege Romeinse goden was Jupiter, Mars en Quirinus . Deze triaden beheersten voor de Romeinen de belangrijkste aspecten: juridisch, militair en moreel . Later zou de belangrijkste triade Jupiter, Juno en Minerva zijn, die de domeinen van het recht, de vruchtbaarheid en de wijsheid in handen hebben.

Jupiter: God van de lucht

Jupiter is de god van astronomische verschijnselen . Het is een godheid van Etruskische oorsprong die altijd de belangrijkste is geweest en die naarmate de uitbreiding van Rome steeds meer voorrang zal krijgen. Hij was beschermer van de wetten, van de staat en was voorstander van de oogsten .

Juno: Koningin van de Goden

In de Romeinse mythologie was Juno de vrouw van Jupiter . Ze vertegenwoordigt alle vrouwelijke eigenschappen die een vrouwelijk Romeins staatsburger zou moeten hebben en zegende huwelijksverbintenissen.

Saturnus: God van de tijd

Het Griekse equivalent was Chronos . Hij was een beschavende god, vader van alle goden. Saturnus leerde Latino’s het gebruik van de kalender en landbouwtechnieken waardoor ze konden floreren.

Neptunus : God van de zeeën

Hij was de god van het water en alles wat vloeibaar was . Later werd hij gelijkgesteld met Poseidon , de Griekse god van de zeeën.

Pluto: God van de onderwereld

Pluto was de heerser van de onderwereld , gelijkwaardig aan Hades . Hij regeerde over alle zielen van degenen die afweken van de wetten en ethische waarden van een goede Romein.

Venus : Godin van liefde en schoonheid

Nadat Aphrodite haar aardig vond, raakte ze geassocieerd met schoonheid, romantische liefde en seksualiteit.

Minerva : Godin van de Wijsheid

Ze werd snel gekoppeld aan Athene , voor wie ze werd afgebeeld met een helm, een zwaard en een blinddoek. Ze was de godin van artsen, ambachtslieden en bewaarde wijsheid.

Mars: god van de oorlog

Jonge Romeinen trokken in de lente ten strijde, dus hij was niet alleen de god van de gewapende strijd , maar werd ook geassocieerd met de jeugd en de lente.

Mercurius : boodschapper van de goden

Termen als markt en handelswaar komen van haar naam, en zij was de beschermgod van kooplieden. Hij is geliefd bij Hermes , de boodschapper van de goden .

Apollo : God van de zon

Hij was een god met een feestelijk en feministisch karakter, maar ook de bezitter van een formidabele woede, kenmerken die hem met de zon verbond . Hij inspireerde dichters en muzikanten.

Diana : godin van de jacht

In het verleden associeerden de Italische stammen het met wilde dieren . Ze werd later gelijkgesteld met Artemisia als de godin van de jacht.

Ceres: Godin van de landbouw en familieliefde

Ze beschermde de gewassen en regeerde over het huishoudelijk werk, daarom werd ze geassocieerd met de vrouwelijke sfeer.

Bacchus

Bacchus is de god van de wijn en de dans . Voor dezelfde losbandigheid die hem kenmerkt, wordt hij altijd vertegenwoordigd met een glas wijn en druiven. Bovendien is het te zien in verschillende artistieke uitingen. In de Griekse mythologie bekend als Dionysus .

Vesta: Godin van het huis en de trouw

Kuise godin die het huiselijk vuur en daarmee het gezin beschermde , het heiligste instituut in de Romeinse wereld.

Fortuna: Romeinse godin van het geluk

Ze was een godin met een wispelturige aard die volgens haar grillen over de levens van mannen regeerde. Hij droeg altijd een helm of een hoorn des overvloeds .

Cupido

Hij vertegenwoordigt overbodige liefde, daarom is hij de god van de rokkenjagers en wordt hij afgebeeld als een geblinddoekte cherub, boog en pijlkoker.

proserpina

Ze was een zeer oude godheid van de Latijnse stammen die geassocieerd werd met de Griekse Persephone en samen met Saturnus de koningin van de onderwereld werd.

soorten Romeinse goden

Hier is een lijst met de soorten Romeinse goden :

• De Di-inboorlingen . In deze categorie bevinden zich de oorspronkelijke goden van de Romeinse staat met de titels van de oudste priesters die verantwoordelijk zijn voor het vertegenwoordigen van de praktijken van het dagelijks leven, zoals oogsten, ploegen en vechten. Velen van hen werden op speciale feestdagen aanbeden.
• De negen zijden . Deze afdeling is verantwoordelijk voor het samenbrengen van de goden die in de historische periode werden erkend, dat wil zeggen na de behoeftige Di, met als doel te reageren op nieuwe behoeften of specifieke crises.
• Buitenlandse goden . Met de nieuw veroverde gebieden kwamen er ook andere goden om te aanbidden, die zeer ceremonieel werden ontvangen omdat buitenstaanders hun geloof mochten blijven naleven.

Grieks verleden

Een van de grote stichtingsmythen van Rome is die van de Aeneis . Dit verhaal is geschreven door de dichter Vergilius , in opdracht van keizer Augustus , om de waarden te verheerlijken van het rijk dat hij aan het opbouwen was.

Via de Aeneis probeerden de Romeinen hun oorsprong met de Grieken te identificeren, waardoor een baanbrekend verhaal ontstond waarin Aeneas , een van de Trojaanse helden van de Ilias , ontsnapte aan de bloedige Trojaanse oorlog en een reeks conflicten meemaakte. Avonturen in Ulysses -stijl. Jupiter zou dus een lot voor de held hebben uitgestippeld: de stad Rome vinden, waar de Griekse waarden zouden samenkomen met die van de Latijnse stammen die de plaats al bevolkten.

Romeinse overtuigingen

De Romeinen waren een diep religieus volk . In hun overtuigingen was de mythe of het geloof zelf niet zo belangrijk, maar de publieke rituelen die bij hun geloof betrokken waren.

Door de geschiedenis heen heeft Rome al zijn triomfen toegeschreven aan goddelijke tussenkomst. Openbare rituelen vereisten de deelname van alle burgers, wat de banden als gemeenschap en nationale identiteit versterkte.

Naast openbare riten aanbaden de Romeinen huisgoden zoals de Lares en de Penates, wier aanbidding beperkt was tot het huis en werd geleid door het hoofd van het gezin.

meest populaire nieuwe mythen

De bekendste Romeinse mythen zijn zeker de mythen die zich op de een of andere manier identificeren met de Griekse mythologie. Laten we hieronder enkele van de meest populaire bekijken.

• Romulus en Remus . Deze tweelingbroers vertellen ons het verhaal van de stichting van Rome en hoe Romulus de eerste koning werd. De moord die daarmee gepaard gaat, is voor velen zeker een reden om dit verhaal te vergelijken met dat van Kaïn en Abel.
• Deontvoering van de Sabijnse vrouwen . Het vertelt hoe de onderdanen van Romulus inbraken in de kampen van de Sabijnen, een oude stad in Italië. Terwijl ze daar waren, ontvoerden ze de vrouwen en er volgde een gevecht dat ertoe leidde dat de vrouwen trouwden met hun ontvoerders.
• Cupido. De mythe van Cupido vertelt het verhaal van de Romeinse god van de liefde, die in het Grieks bekend staat als Eros , een kleine jongen met een pijl en boog die, wanneer hij wordt geworpen, de dood kan veroorzaken. zowel liefde als afwijzing van degenen die ze bereiken. Zo wordt Cupido beschreven als een ondeugend wezen dat met gevoelens speelt.

religieuze praktijken

Vanwege het grote belang dat de Romeinen aan religieuze overtuigingen hechtten, beschikte de staat over pausen, Vestaalse maagden, haruspices en een hogepriester om de correcte uitvoering van religieuze riten te controleren.

De religieuze praktijken van Rome omvatten het rituele offeren van dieren, het lezen van hun ingewanden om voorspellingen te doen, het verzorgen van het heilige vuur door de Vestaalse maagden en een reeks festivals ter ere van bepaalde goddelijke gebeurtenissen.

Hoewel alle buitenlandse religies worden getolereerd, zijn rituelen die onrust kunnen veroorzaken, zoals mensenoffers, niet toegestaan.

Bibliografie

TRADITIE EN GEWOONTEN VAN DE ROMEINSE RELIGIE, Miguel Ángel Ramírez Batalla

NIEUWE RITEN EN OVERTUIGINGEN MET BETREKKING TOT DEUREN, Manuel-Antonio Marcos Casquero

WOORDENBOEK VAN GRIEKSE EN ROMEINSE MYTHOLOGIE, Pierre Grimal

DE NIEUWE RELIGIE, Jean Bayet

DE ARCHaïsche ROMEINSE RELIGIE, Georges Dumézil

NIEUWE SOCIALE GESCHIEDENIS VAN ROME, Géza Alföldy