Quetzalcoatl: de beschavende god die de mens heeft geschapen

Quetzalcoatl is een van de oudste goden in de Meso-Amerikaanse pantheons . Zijn naam wordt genoemd in veel legendes van deze culturen , inclusief mensen zo ver weg als de Olmeken .

Hij was in de eerste plaats een beschavende god , die de vroege mensen leerde maïs te verbouwen, de voorkeur gaf aan kleine dierenoffers boven mensenbloed, en het vuur voor mensen stal . Maar bovenal was hij de brug tussen het goddelijke en het aardse, een spirituele gids die de leringen in praktijk bracht die hij zijn discipelen onderwees.

Wie was Quetzalcoatl voor de Azteken?

Volgens de verschillende bronnen die in heel Meso-Amerika zijn bestudeerd, was Quetzalcoatl de god die de mens schiep . Toen er in de wereld alleen nog maar planten, dieren en levenloze voorwerpen bestonden, was het de gevederde slang die naar Mictlán afdaalde, een zwarte mier werd en wegglipte om aan de waakzaamheid van Mictecacíhuatl te ontsnappen. Zo creëer ik wezens met ziel en bewustzijn.

Later leefde hij tussen de mensen, regeerde hen en leerde hen te aanbidden zonder mensen op te offeren, waarbij hij alleen vogels, vlinders en slangen gebruikte.

Waar woonde Quetzalcoatl?

Zoals reeds vermeld is Quetzalcoatl een pre-Azteekse god . De belangrijkste tempel van deze godheid werd gebouwd in de stad Tollan (nu Tula) , waar de Tolteken woonden. Er werd veel naar deze stad verwezen door de Azteken, die hen assimileerden toen ze aan hun militaire expansie begonnen.

Volgens de mythologie vestigde de godheid zich in Tulla , nadat hij mensen had geschapen en hen had geleerd hoe ze landbouw moesten bedrijven, zich moesten kleden en huizen moesten bouwen. Hier diende hij als hogepriester.

In verslagen van Meso-Amerikaanse culturen wordt melding gemaakt van een groot aantal priesters die de naam Quetzalcoatl droegen, als een soort titel die hun hiërarchie aanduidde als de hoogste autoriteit in het goddelijke.

Waarom Quetzalcoatl het land Tulla moest verlaten

Quetzalcoatl was onder meer ook een weergave van de overwinning van de Azteken op de Tolteken . Er waren drie heilige elementen die deze godheid verkondigde: afzondering, vasten en celibaat . Dit waren ook drie noodzakelijke voorwaarden om priester van de sekte te zijn.

Volgens de legende was Quetzalcoatl een wijze en vreedzame god, groot in goedheid, maar van grote lelijkheid. Hij werd beschreven als een man met een lange baard (een zeldzaam kenmerk in deze culturen) en gelaatstrekken die het moeilijk maakten om naar hem te kijken .

Vanwege deze lelijkheid kreeg hij te horen dat hij afgezonderd moest leven in een heilige ruimte waar hij vastte en zich nooit liet zien.

Tezcatlipoca , de god van bedrog en hekserij , was ontevreden over de leringen van Quetzalcoatl, die zoveel van zijn volgelingen hield dat hij verzocht om geen mensenoffers te brengen, maar om voor dat doel vogels, vlinders en slangen te gebruiken. plaats. Tezcatlipoca besloot toen om het te implementeren.

Hij benaderde Quetzalcoatl en overtuigde hem om de Tilan Tlapallan (de fontein van de eeuwige jeugd) te gaan bezoeken, zodat hij zijn lelijkheid achter zich kon laten. Op dit punt gaf de god toe aan zijn ijdelheid en volgde Tezcatlipoca en zijn tovenaars . Ze gingen naar de plaats en daar was Quetzalcoatl ervan overtuigd pulque te drinken, waarmee hij dronken werd.

Omdat de god uit ijdelheid zijn afzondering had opgegeven en uit hedonisme zijn vasten had verbroken, maakten de tovenaars een masker om zijn lelijkheid te verbergen en camoufleerden ze zijn baard met quetzalveren. Zo zetten ze hem voor een vrouw (in sommige verhalen is het zijn zus) en lieten ze hem zijn derde gelofte verbreken: het celibaat.

Waarom was Quetzalcoatl geen god meer?

De naam Quetzalcóatl vertaalt zich naar Gevederde Slang , aangezien quetzal in de Nahua- taal verwijst naar de kleurrijke en iriserende staartveren van de vogel die die naam draagt, en cóatl betekent “slang” in dezelfde taal. Deze combinatie vertegenwoordigt de dualiteit van het aardse (de slang) en het hemelse (de quetzal).

Wanneer de god in de zwakheden van de aardse mens vervalt, voelt hij zich onteerd en weet hij dat hij na deze fout zijn filosofie niet langer kan prediken. Dus verlaat hij zijn goddelijkheid om rond te dwalen als een gewoon mens.

Hoe stierf Quetzalcoatl?

Nadat hij aan zijn pelgrimstocht was begonnen, werd Quetzalcoatl achtervolgd door Huémac, koning van Tulla . Deze koning stierf echter vrijwel op hetzelfde moment dat de god de stad verliet, wat wordt geïnterpreteerd als een metafoor voor de triomf van de Azteken over de Tolteken, wanneer ze door hun godheid in de steek worden gelaten. Merk op dat Tezcatlipoca, die de vlucht van de Tolteekse god bespoedigt, een van de belangrijkste Azteekse goden was.

Tijdens zijn pelgrimstocht passeert Quetzalcoatl verschillende steden op weg naar het Land van de Zwarte en de Rode , dat naar verluidt in het oosten ligt.

Tijdens zijn reis bouwde hij een brug over een rivier ( de verbinding tussen het goddelijke en het aardse ), hij bouwde het eerste balveld (de plaats waar goden en mensen debatteerden), hij zag de mensen om hem heen sterven ( hij begreep de eenzaamheid van dood ). Hij werd opnieuw verleid door de tovenaars van Tezcatlipoca om pulque te drinken en gaf hen al zijn materiële rijkdom ( hij accepteerde zijn menselijkheid en ontdeed zich van aardse banden ).

Aangekomen aan het einde van zijn reis, nadat hij de Atlantische kust heeft bereikt, zou hij zijn eigen terugkeer voorspellen in het jaar Ce Acatl van de Azteekse kalender. Hij bracht zichzelf onmiddellijk in brand, daalde af naar Mictlán en steeg vervolgens op naar de hemel om de Morgenster te worden.

De legende van Quetzalcoatl en Hernán Cortez

Informatie die tot de verbeelding spreekt is de terugkeer van Quetzalcoatl op de datum van de landing van Hernán Cortez op de Mexicaanse kust … Waarheid of mythe? Veel historici ontkennen dit ten stelligste, vele anderen vertrouwen op Spaanse verslagen van de verovering om de juistheid ervan te bewijzen.

Zeker is dat het jaar van de Spaanse landing overeenkomt met de voorspelling van Quetzalcoatl , en er zijn veel documenten die de verwarring van Moctezuma lijken te ondersteunen toen hij een blanke, bebaarde man van de Atlantische kust tegenkwam. Het is waarschijnlijk dat het nooit volledig bekend zal worden, maar het is ongetwijfeld nog een mythisch element dat de geschiedenis van Midden-Amerika verrijkt.

bibliografie

BIOGRAFIE EN MYTHE VAN QUETZALCÓATL, Margarita Palacios de Sámano

DE MAGUEY EN DE PULQUE IN DE MEXICAANSE CODICES, Oswaldo Martínez de Lima

DE EHÉCATL-QUETZALCÓATL GODDELIJKHEID IN HET CENTRUM VAN VERACRUZ, Alfonzo Medellín Zenil

ESSENTIEEL VAN NAHUA-WORTELS, José Dávil Garibi