Negen

In de Mesopotamische mythologie is er een figuur genaamd Ningal “ De Grote Dame”, “De Grote Dame” of “De Grote Koningin”. Deze godheid was de godin van het riet en de godin van de maan omdat zij de vrouw van Sin was. Het is daarom ook belangrijk om op te merken dat het is afgebeeld met een halve maan.

Ningal, de grote dame

Ze staat bekend als de dochter van Enki , de Sumerische god van water, vruchtbaarheid en wijsheid, en Ningikuga, de oude Mesopotamische godin van riet en moerassen, waardoor deze grote godheid een van de Mesopotamische goden is.

De grote dame was de vrouw van Nannar, genaamd Sin in het Akkadisch, de god van de maan, met wie ze twee tweelingkinderen kreeg, een man en een vrouw, die Sjamasj waren, bekend als Utu, ‘de god van de zon’ in de Sumeriërs, en Ishtar bekend als in de Sumerische mythologie als Inanna “De godin van de liefde, oorlog en de beschermende godheid van de stad Uruk”.

Er wordt gezegd dat hij aanvankelijk werd vereerd door de veehoeders die in de moerassen van zuidelijk Mesopotamië woonden, en dat hij werd aanbeden op een altaar dat ze hadden voor de godheid in de tempel van Egipar.

De grote koningin werd ook samen met haar vrouw aanbeden in de stad Ur en in het heiligdom van Harran dat in Syrië lag.

Ningal en de klaagzangen voor de vernietiging van Ur

Nigal werd beschouwd als de beschermer van Ur, omdat ze vertelt dat ze Enlil smeekte om te voorkomen dat de Annunaki haar stad verwoestten en onder water zetten.

Enige tijd later herkende de Semitische mythologie de grote dame, maar onder de naam Nikkal. Dit is de reden waarom deze grote godin in veel culturen wordt erkend, maar onder verschillende namen.