Meso-amerikaanse goden
Wat zijn de Meso-Amerikaanse goden?
De goden van de Meso-Amerikanen zijn:
– Godin van de maan : voor de groep mensen die geboorte gaven aan de Nahuas en waar de Mexicas opvielen, stond deze godin bekend als Meztli, terwijl de Maya haar Ixchel noemden. De maan werd vaak geassocieerd met het vrouwelijke, vruchtbaarheid en schoonheid.
– God van de zon : in de Azteekse mythologie was deze godheid bijvoorbeeld Tonatiuh, in het geval van de Zapoteken verwijst deze stad naar hem als Copijcha Tlatlauhaqui. De voorstelling van de zonnester werd met diep respect geassimileerd en is verbonden met oorlog.
– God van regen en donder : bij de Nahuas heette deze god Tlaloc , terwijl hij bij de Mixteken zowel Ñuhu Savi als Dzahui kon zijn. De god die verantwoordelijk was voor atmosferische verschijnselen kreeg extreme aandacht omdat men geloofde dat zijn goede of slechte humeur afhing van het succes van de oogsten.
– Gevederde slang : De Nahuas noemden deze god Quetzalcoatl en de Maya’s noemden hem Kukulkan. Hij is een creatieve godheid omdat het leven uit hem stroomt.
– God van het vuur : hij wordt in het algemeen Huehueteotl genoemd, aangezien vuur meestal een belangrijk onderdeel is van Meso-Amerikaanse mythen, hij is een fundamentele god.
– God van de maïs : de Mexica-mythologie duidt bijvoorbeeld de god Cintéotl aan, het is over het algemeen een dubbele godheid die wordt aangesteld als beschermheer van de maïsoogst.
De groepering van Meso-Amerikaanse goden slaagt erin de diepste overtuigingen te onthullen van een geografisch gebied van het Amerikaanse continent dat wordt gedefinieerd door cultuur en dat daarom wordt ingekaderd binnen de etnische groep en de inheemse bevolking. Zo brengt elke stad die deze unie integreert zijn eigen gebruiken en tradities met zich mee, die allemaal draaien om het grote belang dat wordt toegekend aan de verschillende elementen van de kosmos.
Omdat de Meso-Amerikaanse mens van mening was dat de toegang tot het vlak waarin de verschillende godheden zich bevonden volkomen verboden was voor stervelingen, nam deze beschaving de missie zeer serieus om te doen wat nodig was om hun goden tevreden te stellen en aarzelde zij nooit om naar mensenoffers te gaan om uitdrukking te geven aan hun goden. deze diepe eer en respect voor degenen van wie zij geloofden dat ze ‘de hemel hoog hielden’.
De goden in Midden-Amerika
Vanwege de sociale omgeving die het ontstaan van deze goddelijke opvattingen mogelijk maakte, zien we dat de Meso-Amerikaanse goden fysieke kenmerken hebben die extreem veel op die van mensen lijken; dit wordt natuurlijk gecombineerd met andere van het antropomorfe type en sommige die bijvoorbeeld onzichtbaarheid onthullen.
In de grote verscheidenheid aan goden vinden we dan de beschermheren van de zon, de maan en eigenlijk alle delen van de kosmos, er zijn ook de goden van de natuur die aarde, vuur, water en lucht personifiëren en tenslotte de goden die zich wijden aan menselijke activiteiten. zoals landbouw en oorlog. Deze diversificatie leidde tot een hiërarchie die de weg vrijmaakte voor het praten over primaire en secundaire goden.
Hoewel je vanuit deze hiërarchieën zou denken dat het begrijpen van deze goden iets eenvoudiger zou zijn, maken aspecten zoals hun dualiteiten en het feit dat sommige zich zelfs ontvouwen, het proces van het volledig beheersen van het thema complexer.
Het pantheon van Meso-Amerikaanse goden
Om naar de belangrijkste Meso-Amerikaanse goden te verwijzen, is het relevant om het pantheon van Meso-Amerikaanse goden zorgvuldig te bekijken, aangezien we precies daar de machtigste goddelijke entiteiten zullen vinden, die, hoewel ze op dezelfde instellingen kunnen reageren, meestal van naam veranderen. . afhankelijk van de specifieke mensen die bescherming komen zoeken.