▷ li t'eih-kuai » de oudste van de acht onsterfelijken

Li Tieguai of Li T’eih-kuai (geromaniseerd uit het Kantonees Chinees) is een van de Chinese goden die bekend staat als “de Acht Onsterfelijken” en wordt geïdentificeerd als de oudste van allemaal. Net als de rest van de Acht Onsterfelijken bereikte Li T’eih-kuai het eeuwige leven door de beoefening van het taoïsme.

Legenden zeggen dat Li een leerling was van Meester Laozi, die de schepper van het taoïsme was, en als gevolg daarvan liet hij zijn leerling Li verschillende uitdagingen ondergaan terwijl hij geïsoleerd in een grot aan het mediteren was. Li T’eih-kuai deed, als teken van religieuze toewijding, afstand van al zijn materiële bezittingen en wijdde meer dan de helft van zijn leven aan de zelfdiscipline van zijn lichaam en geest.

Uitvoering van Li T’eih-kuai

Hij wordt afgebeeld als een lamme oude man met een slechte fysieke verschijning, met een vies gezicht, een sjofele baard en vies haar vastgebonden met een gouden band die zijn onsterfelijkheid vertegenwoordigt. Hij neemt een ijzeren kruk mee die als steun dient en een kalebas, beide gegeven door zijn meester Laozi.

Hij wordt over het algemeen gezien als een opvliegende en norse god, maar in werkelijkheid is hij welwillend tegenover de zieken en brengt hij genezing voor hun ziekten door zijn kalebas, die naar verluidt een magisch elixer bevat dat in staat is alle ziekten te genezen.

Relatie met de mensheid

Het is bekend dat Li T’eih-kuai een sterke band heeft met de geneeskunde via de krachten van zijn kalebas. Zijn kruk staat ook bekend als een van de symbolen die nog steeds worden gebruikt en wordt meestal aangetroffen bij apothekers van de meer traditionele Chinese geneeskunde.

De representatieve figuur van een bedelaar wordt over het algemeen geassocieerd met de strijd voor de rechten van de armen en hun behoeften, maar ook met het lezen van hooghartige onderwerpen die de minder bedeelden uitkiezen en kleineren. De populariteit van Li T’eih-kuai was   gebaseerd op zijn houding om tot de onderdrukten te behoren en zelfs machtiger te zijn dan degenen die zichzelf als de sterkste beschouwden.