Iðunn

Iðunn , uitgesproken als Idun, staat onder de Noorse goden bekend als de ‘eeuwig jonge’ godin. Ze behoort tot de groep van Asynjur (de naam waarmee de godinnen uit de Noorse mythologie bekend waren) die in Asgard woonden, de vrouw van de god Bragi en bewaker van de vrucht van het eeuwige, en is een van de jeugdgodinnen die in de Edda worden overwogen.

Iðunn

In de Noorse mythologie was het de gepersonifieerde lente zelf, het was een symbool van de eeuwige jeugd, de goddelijkheid ervan was zo bijzonder dat het volgens sommige mythologen een hemelse schepping was die noch geboorte, noch de dood zou ervaren.

Ze werd naar het paleis van de goden gebracht nadat Bragi, een van Odins zonen en een persoonlijke dichter, met haar trouwde en haar meenam naar Asgard.

Hartelijk welkom

Toen de godin van de eeuwige jeugd in Asgard aankwam, werd ze met vreugde ontvangen door alle goden, als dank en om genegenheid te verzekeren beloofde ze de goden dagelijks te proeven van de prachtige appels die ze in haar mand droeg.

Om de waardering van de goden voor de betekenis van deze vruchten te vergroten, legde hij uit dat ze de kracht bevatten om schoonheid en eeuwige jeugd te schenken aan iedereen die ervan proefde.

Deze magische vrucht, gedragen door Iðunn, was in het voordeel van een groot deel van de goden die het product waren van mengsels van goden en stervelingen, omdat hij daardoor vele decennia kon leven.

de magische kist

de jonge godin   Hij bewaarde zijn fruit in een magische kist, waaruit, ongeacht hoeveel appels hij eruit haalde, de hoeveelheid altijd intact bleef.

Deze voordelen van de vrucht zorgden ervoor dat ze begeerd werd door dwergen en reuzen, sinds haar aankomst in het huis van de goden met haar man had Iðunn Asgard nooit verlaten.

Er is echter een legende die verwijst naar Loki , de god van chaos en teleurstelling, degene die haar uit Asgard haalde en haar overhandigde aan de reus Thiazi, maar toen hij later zag dat de goden oud begonnen te worden, moest hij breng hem terug, de De goden vermoordden de reus en als eerherstel voor zijn ouders plaatsten ze zijn ogen als sterren aan het firmament.