▷ gong gong » demon of god?

Gong Gong of Gòng Gōng (共工) is de god van het water onder de Chinese goden , door anderen beschouwd als een demon of monster, omdat de macht die hij over water uitoefent destructief is en er in de meeste gevallen grote overstromingen mee gepaard gaan. In sommige oude teksten wordt dit personage Kang Hui (康回) genoemd.

Vertegenwoordiging van Gong Gong

In sommige volks- en religieuze verslagen uit het oude China wordt het fysieke uiterlijk van Gong Gong beschreven als dat van een roodharige man met een grote hoorn op zijn hoofd en het lichaam van een zwarte draak.

In de meeste verhalen wordt Gong Gong afgeschilderd als ambitieus, wreed en ijdel, wat de oorzaak is van zijn woede en kwaad. Aan de andere kant zijn er mensen die zeggen dat hij in plaats van een wrede tiran eigenlijk een goed mens en heerser van het oude China was, die een grote bijdrage heeft geleverd aan de bouw van dammen, onder meer om overstromingen en andere waterproblemen op te lossen. .

In de Tongjian Waiji (通鑒外紀) wordt vermeld dat hij, samen met Fuxi en Shennong , deel uitmaakte van de groep die bekend staat als “de Drie Augustus”, omdat hij een afstammeling was van de Rode Keizer Yan Di en een van de zonen van Zhu Rong. . Hij had ook een zoon die bekend stond als “heer van de aarde” en die Hou Tu (后土) heette.

De legende van Gong Gong

Een van Gong Gongs belangrijkste verhalen vertelt dat hij, in zijn poging om te laten zien dat hij machtiger was, de vuurgod Zhu Rong uitdaagde voor een strijd om de troon van de hemel, dezelfde plaats waar de ontmoeting gedurende vele dagen plaatsvond. totdat ze allebei op de grond vielen, waarbij Gong Gong een nederlaag kreeg.

Daarna sloeg Gong Gong met zijn hoofd de berg Buzhou, die werd beschouwd als een van de pijlers van de hemel. Sommigen merken op dat deze daad het gevolg was van woede en frustratie, anderen dat het uit schaamte was en er zelfs werd gezegd dat het om een zelfmoordpoging ging. Feit is dat een dergelijke daad grote schade aanrichtte, waardoor de hemel naar de hemel kantelde. noordwesten en de aarde beweegt naar het zuidoosten, naast het kraken ervan, voegden water en vuur door de scheuren, wat de dood van alles veroorzaakte