Goden van mesopotamië
Wie zijn de goden van Mesopotamië?
De belangrijkste Mesopotamische goden zijn:
-
anu
Hij is de vader van de goden en de hoogste god in de lucht; hem werd de grote oordeelskracht toegeschreven.
-
enl
God van stormen, wind en adem, sommigen noemen hem het oog dat de aarde afspeurt.
-
Enki
De god van rivieren en grondwater.
-
shamash
God van de zon en gerechtigheid, betreed de subgroep van goden met hemelse relaties.
-
Zonder
Hij is de god van de maan, soms voorgesteld in de vorm van een oude man met hoorns.
-
Ishtar
Godin van liefde en oorlog, schoonheid en vruchtbaarheid, ook verbonden met seksualiteit.
-
ninhoersag
Zij is de prachtige moedergodin van de aarde, schepper van heuvels en bergen.
-
pasittu
Mythologische demon bekend om het stelen van baby’s.
-
ninaal
Godin van riet.
-
Ninazu
Secundaire god van de onderwereld.
-
oannes
Karakter erkend als half mens, half vis.
Om iets over de goden van Mesopotamië te praten, moeten we ons eerst geografisch lokaliseren en hiervoor is het de moeite waard te vermelden dat het een land is dat gelijkwaardig is aan het hart van het Midden-Oosten en dat wordt gedomineerd door een vallei die wordt begeleid door de De rivieren Tigris en Eufraat. Dit is waar uiteraard de Mesopotamische mythologie werd geboren en daarmee een goede reeks goden die ons hoofdthema zullen zijn.
Toen de Sumeriërs en Semieten eenmaal in dit land arriveerden, begonnen er zulke belangrijke veranderingen plaats te vinden dat zelfs de mythen en geloofsovertuigingen typische kenmerken van de nieuwe kolonisten begonnen te vertonen en dit is precies de reden waarom er in dit soort mythologie een soort algemene verdeeldheid ontstond. van Sumerische goden en Semitische goden met hun respectieve gelijkwaardigheid.
Over de Mesopotamische goden
De goden van Mesopotamië worden gekenmerkt doordat ze zijn ontworpen naar het beeld en de gelijkenis van mensen, daarom worden eigenschappen en gebreken aan hen toegeschreven. Ook in hun leven spreken we van verliefdheid, van gevechten en zelfs van eten, waardoor ze worden geïnterpreteerd als projecties van de samenleving. Hun bijzonderheid en hun superioriteit liggen in het feit dat ze zich totaal niet bewust zijn van de dood en zich er zelfs niet van bewust zijn, een voordeel dat ze uitsluitend voor zichzelf hielden.
We weten ook dat elke stad van Mesopotamië zijn eigen god had die werd gezien als een grote beschermer, elk stuk land was toen gelijk aan de verblijfplaats van de godheid en het was daar dat ter ere van hem tempels werden gebouwd en oprechte ceremonies werden georganiseerd die meer spraken. dan iets van onderwerping en angst, omdat dit het gevoel was van de burgers ten opzichte van de goddelijke entiteiten, omdat hen sinds hun kindertijd werd bijgebracht dat ze uitsluitend op aarde waren om hun goden te dienen en de welvaart van hun huis te garanderen.
De goden van Mesopotamië
Het Mesopotamische pantheon bestaat uit een reeks goden die als volgt zijn geclassificeerd:
- grote of belangrijkste goden
- Kleine of marginale goden.
Deze categorie is erg breed omdat ze iets minder bekende goden, demonen, helden en andere mythologische karakters samenbrengt, waaronder:
Ondanks al het bovenstaande kunnen we opmerken hoe elke god wordt gekozen om al die functies te vertegenwoordigen die ons vertellen over wat het universum en natuurlijk het dagelijks leven uitmaakt. Iets belangrijks om te vermelden is dat er ooit zekerheid was dat als de wezens op aarde dat zouden doen Omdat de goden geen offers brachten in zijn naam en ook geen verschillende rituelen uitvoerden, ontketenden de goden grote tegenslagen en vreselijke catastrofes die regelmatig de plantageactiviteiten en alles wat het dagelijkse levensonderhoud vertegenwoordigde in gevaar brachten.
Omdat de mythen van Mesopotamië zo moeilijk te begrijpen waren, was het erg moeilijk om in hun goden te duiken.