Aten

Aten , bekend als de zonnegod van het oude Egypte, die de prachtige en stralende zonneschijf van het firmament symboliseerde, synoniem met de vitale kracht die adem geeft aan alle bewoners van de aarde, en een sleutelsymbool is van de Egyptische mythologie .

Aten

In de tijd van Amarna was Aten de god van de oneindige vrijgevigheid, die gerechtigheid en universele harmonie tot leven bracht en zo alle mensen in gelijke mate ten goede kwam.

Zijn bestaan als godheid dateert uit de periode van de regering van Thoetmosis IV, de achtste farao van de Achttiende Dynastie van Egypte, hoewel wordt aangenomen dat zijn vroegste antecedenten ook tussen de Eerste Tussenperiode en het Middenrijk liggen. In verschillende stadia is het mogelijk de exponentiële ontwikkeling van de cultus van Aten te waarderen, die van de status van een zonneschijf naar die van een godheid met grote superioriteit ging.

Eenmaal aan de macht in Egypte toonde Amenhotep IV zijn ontevredenheid en afwijzing van de traditionele cultuurreligie, geworteld in monotheïstische overtuigingen. Aten zou de enige van de Egyptische goden moeten zijn die toewijding verdiende, als eerbetoon hieraan besloot Amenhotep zijn naam te veranderen in Achnaton, wat ‘de trouwe dienaar van Aten ‘ betekent.

Hierna ontstaat er een nieuw soort geloof, henotheïsme of monolatrie, dat de erkenning vertegenwoordigt van het bestaan van verschillende godheden, maar dat slechts één ervan het waard is om door de trouwe toegewijde te worden aanbeden.

De pogingen van de farao om alleen Aten te aanbidden waren echter niet genoeg voor het Egyptische volk om ze te aanvaarden, aangezien de geestelijkheid zichzelf sterk oplegde aan dit soort henotheïstische aanbidding en het feit verwierp om geen andere goden te aanbidden, en dus de wil van de opleggende goden. Farao wordt na zijn dood geschonden.

Functies

Hij is de god die leven op aarde schenkt en adem geeft aan alles om hem heen. Daarom wordt hij gewaardeerd als een levensondersteunende zonneschijf, die aan het begin van zijn cultus werd voorgesteld als een man met een valkenkop en vereerd als de god van oneindige goedheid en gerechtigheid.