De mythe van medusa

In de context van de Griekse mythologie was Medusa , wat in het oudgrieks beschermer of beschermer betekent, een vrouwelijk chtonisch monster, met het vermogen om degenen die in haar ogen durfden te kijken in steen te veranderen.

Medusa werd onthoofd door Perseus , die vervolgens haar hoofd als wapen gebruikte, totdat hij het aan de godin Athene overhandigde, zodat zij het als nog een item op zijn schild kon plaatsen, de aegis .

Onder de bijzonderheden van Medusa moet worden opgemerkt dat het beeld waarin haar hoofd wordt weergegeven sinds de klassieke oudheid een klassieker is, naast het beeld dat wordt aangetroffen in het apparaat waarmee het kwaad wordt geëlimineerd, dat Gorgoneion werd genoemd.

Medusa in de klassieke mythologie

Er waren drie Gorgon-zussen, Esteno, Euríale en Medusa , die dochters waren van Forcis en Ceto of soms Typhon en Echidna . Wat het geval ook was, het waren chtonische monsters uit de archaïsche wereld.

Het is belangrijk op te merken dat ondanks het feit dat een groot deel van de schilders van vazen en gewichten van oude Griekse reliëfs Medusa en dus haar zusters voorstelde als wezens geboren met een bepaalde monsterlijke vorm, ze in de 5e eeuw de manier begonnen te veranderen waarop hij leefde. werd voorgesteld als een mooi maar tegelijkertijd angstaanjagend wezen.

In bijna elke versie van het Medusa-verhaal wordt opgemerkt dat ze zwanger was van Poseidon op het moment dat ze werd onthoofd terwijl ze sliep door de handen van Perseus. Om dit te bereiken benaderde hij haar natuurlijk zonder haar ooit in de ogen te kijken, terwijl Athena gisteren voor zijn hand zorgde zodat ze zijn hoofd kon afhakken. Later zochten Medusa’s zussen hem uit voor wraak, maar Perseus slaagde erin zichzelf onzichtbaar te maken door de helm van Hades.